مسئله این است؟!

ما بايد يك روز از هم جدا می‌شديم. همينقدر اتفاقی، همينقدر ناگهانی... اصلا مگر ما تعيين كرديم كه كِی، كجا، چطور همديگر را ببينيم؟ اصلا از كجا معلوم؟ شايد تقدير هم بارها برای اين سال، اين روز، اين ساعت و اين دقيقه، برنامه ريزی كرده تا ما بدون هم شروعی تازه داشته باشيم. بيا منطقی نگاه كنيم... ما حداقل اين فرصت را داشتيم كه همديگر را تجربه كنيم... انقدر خوش شانس بوديم كه با هم برای هم زندگی كنيم، انقدر بخت يارمان بود كه با هم باشيم و بفهميم نميتوانيم با هم میدانی!!!...